“Позитивтік құқық” түсінігі қолданысқа ХІХ ғасырда, философиядағы позитивистік бағыттың дамуымен енді. Философиядағы позитивизм табиғиғылыми білімдердің нəтижесі болып табылды.
Физика, биологияның заңдары қоғамға біртіндеп ене бастады. ХVІІІ ғасырдан — француз ағартушылығы кезеңінен — бастап əлеуметтік жобалау кезеңі басталды. Саяси қайраткерлер мен заңгерлер арасында сапалы заңдардың көмегімен қоғамды өзгертуге, жақсартуға болады деген тұжырым кеңінен тарады. Қоғам мен адамды ғылымның, сананың, білімнің, тəрбиенің көмегімен жетілдіру мүмкіндігі этиканың мəніне айналды.
<...>Мұндай нормалар туралы армантілектерін əлеуметтік утопия авторлары А.Платонов, Дж.Оруэлл білдірген. Нормативизм əртүрлі саяси режимдегі мемлекеттерде (мысалы, тоталитарлық, демократиялық жəне т.б.) түрліше дамыған. Нормативистік моральдыққұқықтық үлгінің отандық түрі А.Зиновьевтің əлеуметтік романдарында жанжақты сипатталған.
